SEZİN, SELİN, MÜNİP....

Aslında Münip, Sezin, Selin.

Ama küçüklüğümden beri sıralamayı hep bu şekilde yaparım.

Benim ortanca halamın en büyük çocukları.(Halamın küçük çocukları yok sadece onlara olan sevgimden büyük kelimesini kullandım.) Küçüklüğümüzden beri birbirimizin hayatındayız. Tarif edilemez bir bağ var aramızda. Hani insan bazı ortamlarda farklı davranırda eve gelince gerçek kendi olur ya bizim ki böyle bir şey. Katkısız, yalansız, beklentisiz sevgi, aşırı bir sahiplenme duygusu, süresiz bir bağlılık.

3 kardeş. Birbirinden aslında çok farklı ama tıpatıp aynı 3 kardeş.3’ü ile paylaştıklarım yaşadıklarım çok ama çok farklı. Asla birbirleriyle kıyaslayamam. Asla 1’ini daha fazla seviyorum demem, diyemem nasıl derim ki onlar benim için Sezin, Selin, Münip.

Tatillerde ve/veya haftasonlarında beraber olabilmek için can atardık. Ya onlar bize gelirdi ya da biz onlara giderdik. Çok eğlenirdik beraber, çok gülerdik. O kadar keyifli vakit geçirirdik ki ertesi haftasonu için sihirli gün saymasını yapardık.  ( 5 gece yatacağız, kalkacağız tekrar beraber olacağız.)

Aslında çok fazla ortak yönlerimiz var. Onlarda 3 kardeş bizde, onlarda da bir erkek iki kız var bizde de, onlarda da köpek var bizde de, onların evinde de yasak yok bizim evimizde de, onlarda haftasonları geç yatarlar bizde, (annelerimiz ve babalarımız birbirlerine çok benzerler) onlarında evinde çok fazla abur cubur var, bizim evimizde de… Liste böyle uzar gider.

Biz bu listeyi küçükken aramızda konuşarak yapmıştık. Diğer halamlara veya onların diğer dayılarına kalmaya gitmemeleri için çok geçerli sebeblerdi bunlar. Aslında şu anda basit gibi görünen sebebler küçükken bizim için çok önemliydi, bizim, birbirimizin evinde kalmamız için en büyük gerekçemizdi onlar.

SEZİN… Küçükken herkesi biz ikizziz diye kandırırdık, herkeste inanırdı bize. Boyumuz, kilomuz, ayakkabı numaramız, bedenimiz aynı, saç toplayışımız, tokamız, tüm elbiselerimiz, hareketlerimiz, konuşma tarzımız, bakışlarımız, zevklerimiz aynı, hatta biz aynı saat, aynı dakika, aynı saniyede hastalanıyorduk… Biz ikizziz ya… Aramızda tek fark var sen sarışınsın ben esmerim. Bize siz kardeşmisiniz veya aa siz çok benziyorsunuz diyenlere benzer yönlerimizi sıralardık, usanmadan, sıkılmadan aksine gurur ve mutluluk içinde. Yazın Arsuzda hep beraber gezerdik.Edem dondurmacısından aldığımız dondurmanın ve  Turgut Abide yediğimiz bol acılı yengenin tadı beraberken çıkıyordu.Şimdi yediğim dondurmaların,yengenlerin hiç tadı yok.Büyüdük, evlendik, çoluk çoçuğa karıştık.Zamana inat biz hala birbirimize çok benziyoruz.İkimizde aşık olduğumuz adamlarla evlendik, ikimizde doğumda aynı kiloları aldık, ikimizinde 1 çocuğu var…vb.Demek ki biz hala ikizziz, hala küçüğüz.Son nefesimize kadar duygularımızın, sevgimizin, düşüncelerimiz hep çocukça kalması dileğiyle….

SELİN…İtiraf etmeliyim ki ilk patlamış mısırı senin sayende sevdim.Size geldiğimizde eve hemen dönmeyelim diye, biraz daha oturalım diye patlattığın mısırların, yaptığın kahvelerin kırk yıl değil bir ömürlük hatırı var bende.Seninle bir kere kavga ettiğimizde ikimizde çok ağlamıştık hatırlarsan Arsuz evinin önünde…şu anda sebebini hatırlamıyorum ama hatırladığım senden daha çok ağladığım.Dün gibi hatırlıyorum o sahneyi sen ağlıyorsun ben ağlıyorum sonra sen bana dönüp diyorsun ki; sen benim kardeşimsin….ve ben daha çok ağlamaya başlıyorum.Bir taraftan çok hoşuma gidiyor söylediğin o söz, bir taraftan sırf o sözü söylediğin için kendimi suçlu buluyorum.Belki seninle hala atışmalarımızın kaynağı bu. Birbirimize sataşmadan duramamızın sebebi bu.Birbirimize olan sevgimizi böyle gösteriyoruz.Ama ben  bu sefer senden önce davranıyorum ve “seni çok seviyorum”.Bu sefer de sen suçluluk duy, benden önce söyleyemediğin için….

MÜNİP…MUTLULUK-MUZURLUK-Hani hep derler ya anlatılmaz yaşanır. Ama yaşamak öyle bir saat, bir gün, bir hafta değil seni böyle derinlere kadar inip yaşamak lazım, anlamak için. Seninle aramızda o kadar güçlü bir bağ var ki tek bir kelime ile gülme krizine ya da ağlama krizine girebiliriz. Şarkıların, sözlerin derin anlamlarını sayende daha da iyi anlıyorum. Birbirimizi mutlu etmek için harcadığımız çabaları hatırladıkça içimden her defasında “ canım ya” diye geçiriyorum. Umarım ki hayatımızın her anında birbirimizi hatırlarken “canım ya” deriz. Nedense seninle beraberken abur cubur düşkünlüğüm artıyor, cumartesi geceleri daha bir anlamlı oluyor ve hayata daha bir duygusal daha bir aşkla bakıyorum. Gözümden yaşlar gelene kadar beni güldüren kkps münibim emin ol 100 yaşına geldiğimde bile 1 2 3 espirisine güleceğim. Tüm yaşantımız boyunca gözümüzden akacak yaşların sebebinin mutluluk olması dileğiyle…