Ben Kim miyim?

Fotoğrafım
Antalya, Türkiye
Doğa'nın Maması, Eray'ın Sevgilisi, Can Eşi... Duygusal,asil, zeki, güzel, ağlak, zırlak yani tipik bir BALIK kadını :)

15 Eylül 2010 Çarşamba

HAMİLE SUAT!!!


Benim “Doğa’m” meleğim…. İlk hamile olduğumu duyduğumda sevinçten çıldırdım, kulaklarıma inanamadım.Sonucu öğrenmek için hastaneyi aradığımda telefonda ki hemşireye ard arda gerçekten mi eminmisiniz diye sordum ki sonunda kadin tersledi beni “evet hanımefendi sonuç pozitif yani hamilesiniz allah allah” onun için çok sıradan, normal bir durum benim içinse yeni hayatımın başlangıç noktası….

İnsanin başına güzel bir olay geldiğinde sonunu hiç düşünmez. Günler geçtikçe heyecanım daha da artıyordu, bir an önce karnım çıksın istiyordum, hemen hareket etsin hatta hemen doğsun çünkü beklemeye sabrım yoktu. Zaman geçtikçe her yeni bir gün öğrendiğim yeni bilgilerle hamileliğin keyfini daha da fazla çıkarmaya başlamıştım. Ta ki Nisan 2009 Perşembe gecesi şirket yemeği sonrasında ağrım olana kadar.Böyle bir vicdan azabı, kahrolmuşluk, bitiklik yok olamaz nefes alamıyordum kalbim durdu sanki….Erayım canım kocam en az benim kadar korktu telaşlandı.Doktarumdan ne yapmamız gerektiğini öğrenip, ilaçları almaya gidip bana ilaçları içerene kadar ki süre zarfında tek bir soru beni yedi bitirdi.Küçücük bebeği tutunduramıyorsun karnında? Yapılması gereken herşeyi en ince ayrıntısına tüm acılarına rağmen yaptırdım aklımda en ufak bir soru işareti bile kalmadı…sonunda beklediğimiz haber geldi küçük meleğim çok inatçı, tutuğunu koparan, güçlü bir bebek.Artık karnım o kadar çok büyümüştü ki insanların patavatsizca yorumlarına cevap vermekten sıkılmıştım.Herkes ne hali varsa görsün ben çok mutluyum kocaman karnımla!!!

Kıskanç insanlar kendilerini tek bir cümle ile ele verirler.Yabancının kıskanç olması alışagelmiş bir durum da kendin gibi bildiğin insanların kıskanç olması çok üzücü…Kontrollerim sıklaşmıştı, kontrol altındaydım.Aldığım hormon ilaçları ve vurulduğum iğnelerden dolayı 15 kilo almıştım, olsun ama cinsiyetinide bu olayın akabinde öğrendiğim meleğim prensesim için olsun varsın 50 kilo alım.Kıskananlar daha çok kıskansın, gamsızım bu konuda !!!8 aylık olana kadar hiçbir eşya almamıştım doğama, yatak odası düşünmüyorduk aslında düşünemiyorduk çok masrafımız vardı birde bebek yatak odası ağır gelir diye düşünüyorken… Benim canlarım kardeşlerim süper bir organizasyonla bebek yatak odası hediye ettiler. Bunun sebebide kız kardeşime anlatığım canımı sıkan bir olaydı… Maalesef insan parayı bulunca geçmişini unutuyor, para umudunuzun en çok olduğu insanı bile değiştiriyor. Doğum anım geldi çattı. Herkeste heyecan, mutluluk, bebek şekerleri, bebek odası hazırlığı, kapı süsü, kıyafetler yıkandı ütülendi, eksiklikler tamamlandı....

Gerisi soraaa....:)

2 yorum:

eray dedi ki...

zordu ama sonu çok güzel oldu aşkım.yazından çok güzel olmuş ellerine sağlık.yazılarının devamını sabırsızlıkla bekliyorum.

Unknown dedi ki...

gerisini bekliyoruz :)